Kocaeli'nin Kandıra ilçesinde öğretmenlik yapan Leyla Emektar, spina bifida (ayrık veya açık omurga) hastası öğrencisi Sezer Yaşar'ın yaşama bakışın anlatmak amacıyla 3 yıl süreyle günlük hayatını fotoğrafladı.
Nagihan ile Ayhan Yaşar çiftinin iki çocuğundan biri olan ve açık omurga hastası olarak dünyaya gözlerini açan 15 yaşındaki Sezer Yaşar'ın okulunda görsel sanatlar öğretmeni olan Leyla Emektar, 8 yıl önce tanıştığı öğrencisinin azminden etkilendi.
Emektar, öğrencisi Sezer'in yaşama bakışını anlatmak amacıyla 3 yıl boyunca genellikle hafta sonları ve özel günlerinde onun günlük hayatını fotoğraflayarak "Sezer'in Günlüğü" projesine imza attı.
Öğrencisinin azmini fotoğraf sergisiyle anlatacak olmanın mutluluğunu yaşayan Emektar, AA muhabirine yaptığı açıklamada, 28 yıldır fotoğraf çektiğini, uzun yıllar proje çalışmaları yaptığını söyledi.
Çektiği fotoğrafların ulusal ve uluslararası yarışmalarda 150‘den fazla ödüle layık görüldüğünü aktaran Emektar, farklı dernek ve gruplara da fotoğrafçılık eğitimleri verdiğini anlattı.
Emektar, 8 yıl önce atandığı okula geldiğinde öğrencisi Sezer ve annesini gördüğünü belirterek şunları söyledi:
"Sezer'in Günlüğü' projesi aslında bir annenin mücadelesini anlatan bir proje olarak planlandı. Ancak Sezer'in hayata dört elle sarılmasını gözlemledikçe proje tamamen Sezer'e doğru yöneldi. Fotoğrafçı arkadaşım Hakan Tokuç ile Sezer'in hayatının bütün kesitlerini fotoğrafını çektik. Asıl amacımız engelli ailelere bir güven verebilmek. Çocuklarının çok değerli olduğunu, arkalarında durdukları zaman da harika sonuçlar elde edebileceklerini göstermeyi hedefledik. Sezer de bunun için ideal bir örnek. Ailesi arkasında çok güzel durdu. Sezer büyüdükçe babası Ayhan Bey işini bıraktı çocuğunun okulunda hademe olarak çalışmaya başladı. Biz bütün bu süreci tam 3 yıl süren uzun soluklu bir çalışmayla taçlandırdık."
- "Hedefimiz dramı değil, azmi anlatmak"
Engelli bir bireyin günlük yaşantısını ve yaşama bakış açısını konu aldıklarına işaret eden Emektar, ailenin yaşantısını olduğu gibi anlatmaya çalıştıklarını anlattı.
Emektar, Sezer'in gündelik yaşamında yaptığı her şeyi anlatmaya çalıştıklarını belirterek, şunları kaydetti:
"Bu proje belki 3 gün ya da bir haftada bitirilebilirdi fakat bu kadar içerikli ve olaylara hakim bir proje olmazdı. Biz hastanede ameliyatını, okulunda karne sevincini, hepsi için gerçek zamanları bekledik. Böyle bir hikayeyi sanat diliyle vermiş olmak dram olmadan hayat dolu bir enerji ile vermiş olmak gerçekten çok zordu. Hedefimiz o dramı değil, azmi, enerjiyi ve güler yüzü anlatmaktı."
- "Kendimi birden çekimlerde buldum"
Tasvire Hurşit Güneş Ortaokulu 8'inci sınıf öğrencisi Sezer Yaşar da projenin 3 yıl sürdüğünü aktararak, bir anda kendisini çekimlerde bulduğunu söyledi.
"Sonra bir baktım yıllar geçmiş, çekimlere alıştığım için de kopmak zor oldu." diyen Yaşar, konuşmasını şöyle sürdürdü:
"Çekimlere bir kere alışıyorsun, ben çekimlere sıcak baktığım için bitince üzüldüm. Artık hoş vakit geçiremeyecektim. Çünkü onlar varken çok hoş vakit geçiriyorduk, gülüyorduk, eğleniyorduk. Çekimler için gelinmesi benim için çok şey ifade ediyordu. Öğretmenim bu proje ile engellilerin zor yaşamını ispatlamaya çalıştı. İhtiyacımız olan şeyleri tüm Türkiye'ye duyuruyor."
- "Onu dışarı çıkaramadığım dönemlerde çekimler Sezer için moral oldu"
Anne Nagihan Yaşar da engelli çocuğunu dışarı çıkaramadığı dönemlerde fotoğraf çekimlerinin Sezer için moral olduğunu belirterek, "Daha önce Sezer'i dışarı çıkaramadığım için içine kapanıktı. Bu proje sayesinde dışarı çıktığı zaman arkadaş ortamında 'Fotoğraflarını gördük' dendiğinde daha da mutlu oldu. Çekimler çok güzel geçti, çocuğum mutlu olunca ben daha mutlu oluyorum" şeklinde konuştu.
Baba Ayhan Yaşar ise Emektar'ın çocuğunun fotoğraflarını çekmesinin kendisini duygulandırdığını ifade ederek, "Hocamız her zaman yanımızda oldu. Böyle bir projeyi başlayıp sonlandırması bizim için çok şey ifade ediyor." dedi.
